Vrouwke van Marion- Happy Birdday

Gedicht gemaakt bij een tentoonstelling van de kunstenaar Willem Lenssinck.

Happy Birdday

 

Mijn spek, mijn lijf,
Mijn levenslang verblijf
Met opa nog in Boboli
Die evenmin zijn plek verliet,
Mijn ueber-ich als jonge raaf
Zijn opwindsleutel
Braaf onder mijn handbereik
Als vlucht mijn geest
Nog wolkenhoog
Kikkervissen babe, ontsnapt uit
Een groteske grot
Mijn lot is duisternis. 

De tweespalt van het metafoor
Is de vrije mens in ongebondenheid
Het stijgen van de leeuwerik,
De vleugelslag contra het zelfbeklag
Zowel in droom als wens.
Ik heb niets om te bewegen dan mijn
Wagen als ik uit rijden mag – ik heb
Niets om te zien als ik niet kijken mag.
En kan mijn wagen niet,
Mijn wagen, noch Wodans lans als
Bliksemslag geleiden: jij bent als ik
En ik moet als bird dag babe in deze
Galadiatorenstrijd voor altijd lijden.
Mijn spek, mijn lijf: zal ik mijn raafje laten gaan en kansloos achter blijven of trek ik
De sleutel uit zijn rug en word ik raafje’s wachter? 

 

Note: r.3: “opa" is de dwerg in de ingang van de grot in de Bobolituin te Florence, Italië